شورِ شیرین

قالَ رَسُولِ اللَّهِ - صلی الله علیه و آله و سلم -: إِنِّی تَارِکٌ فِیکُمْ ثَقَلَیْنِ مَا إِنْ تَمَسَّکْتُمْ بِهِمَا لَنْ تَضِلُّوا بَعْدِی أَحَدُهُمَا أَعْظَمُ مِنَ الْآخَرِ وَ هُوَ کِتَابُ اللَّهِ حَبْلٌ مَمْدُودٌ مِنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْضِ وَ عِتْرَتِی أَهْلُ بَیْتِی لَنْ یَفْتَرِقَا حَتَّى یَرِدَا عَلَیَّ الْحَوْضَ(بحارالأنوار ج 23ــ ص109)

حضرت رسول الله - صلی الله علیه و آله و سلم- فرمودند: من دو چیز گرانبها را در میان شما به امانت میگذارم ، تازمانی که به آنها تمسک جویید بعد از من هرگز گمراه نخواهید شد ؛ اول از آنها از دیگری بزرگتر است و آن کتاب خداست که ریسمان کشیده شده از آسمان به سوی زمین است و دیگری اهل بیتم که هرگز از یکدیگر جدا نمی شوند تا این که کنار حوض کوثر بر من وارد می شوند. (تمسک= محکم گرفتن چیز مستحکم)

آیا تمسک تنها به قران و بی اعتنایی به اهل بیت - علیهم السلام – ثمر بخش است؟ آیا ما برای کسب سعادت در مسیر صحیح قدم گذاشته و تمام تلاش خود را به کار گرفته ایم؟ آیا ما برای پیاده کردن فرامین حضرت حق و ائمه معصومین – علیهم السلام – در زندگی تمام جوانب را در نظر گرفته ایم؟

با نگاهی گذرا اما عمیق در زندگی خود ممکن است این سوال مطرح شود که تا چه اندازه از ائمه معصومین - علیهم السلام - الگو پذیری داشته ایم. مسلماً الگو پذیری صحیح مستلزم شناختی نسبتاً کافی است. آیا جوان امروز برای کسب آرامش و دوری از دغدغه خاطر به دنبال شناخت امام معصوم رفته یا بیشتر از آن که از امام معصوم شناخت داشته باشد، اطلاعات بیشتری از یک هنر پیشه یا یک بازیکن فوتبال کسب کرده؟ این یک درد است. دردِ بزرگ!!!

اما شما ای دوست عزیز تا چه اندازه در قبال امانت داری نسبت به دو امانت ارزشمند رسول الله - صلی الله علیه و آله و سلم - سربلند بوده اید؟!

در حال حاضر بر ماست تا اهل بیت - علیهم السلام - را شناخته و در مقابل دستورات آنها سرِ تعظیم فرود آورده تا بدین واسطه در فهم معارف قرآن به ما عنایتی شود تا زمینه سعادت خویش را فراهم نماییم و در صدد فراخواندن دوستان به صراط مستقیم یعنی راه اهل بیت عصمت وطهارت ـ علیهم السلام ـ برآئیـم.