شورِ شیرین

هر چند وقت یک بار در قنوت نمازهایم از خدا می‌خواهمش. آنـقدر دعای زیبایی هست که وقتی شروع به گفتنش می‌کنم وجودم عطرآگین می‌شود. اگر کسی مفهـومش را بـفهمد سعادت دنیا و آخرت نصیـبش می‌شود. عبارتی از زیارت شریف عاشورا است. این زیارت را باقر آل محمـد ـ علیه السلام ـ به علقمة بن محمد آموخت تا با آن از دور و نزدیک امام حسین ـ علیه السلام ـ را زیارت کنـد.¹ آن دعای ملکوتی "أللهم اجعَل مَـحیایَ مَحیا مُحمدٍ و آلِ محمـد و مَماتی مَماتَ محمـدٍ و آلِ مـحمد" است. یعنـی خدایا زنـدگی مرا هـمچون زندگی محمد و آل محمد و مرگم را ماننـد مرگ مـمحد و آل محمد قرار بده.

وقـتی فکر کردم که زندگی محمد و آل محمد چگونه بوده، عبارت "أشهد أن محمداً عبـدُه و رسولُه" به ذهنـم آمد. فـهمیدم اولین راه صحیـح زندگی عبودیتِ صحیـح است. عبودیت صحیـح یعنی چه؟ امام علی ـ علیه السلام ـ می‌فرماید: خدای سبـحان اراده کرده که فروتـنی در عبادت، تسلیم بودن در برابر فرمان الهی و اطاعت مـحض در فرمان‌بری با نیت خالص و تنـها برای خدا انـجام شود و اهداف غیـر خدایی در آن نباشد.² عبودیت صحیـح یـعنی هدفی غیر از خدا نداشتـه و فقط برای رضایت او کار انـجام دهیـم. اگرچه در یک جمله خلاصه شده ولی برای فهمیدن و درکش نیاز به دقت نـظر زیادی دارد.

تـجلی خلوص عمل برای خدا و اهداف غیر‌خدایی نداشتن فقط در زندگی چهارده معصوم دیده می‌شود. وقتی امام حسین ـ علیه السلام ـ در لحظات آخر عمر مبارکش می‌فرماید: رِضاً بِقَضائِکَ و تَسلیماً لِأمرِک و لا معبـودَ سِواک یا غیاثَ المُثتَغیثینَ ³ از اطاعت محضِ حضرت حکایت می‌کند. این در حالی است که شدیدترین مصائب به امام حسین ـ علیه السلام ـ رسیده است، اما چون هدف رضایت خدا بوده و عمل برای خداست همه اینـها برای امام آسان می‌شود. وقتی طفل شش ماهه روی دست امام هدفِ تیر سه شعبه می‌شود امام می‌فرماید: هَوِّنْ عَلَیَّ ما نَزَلَ بی ، إِنَّهُ بعَیْنِ اللّهِ⁴ . یعنـی آنچه که این مصائب را بر من آسان مى‌کند این است که این مصیبت بزرگ در حضور پروردگار عادل نازل مى گردد.

زندگی اهل بیت ـ علیهم السلام ـ یعنی اطاعت تمام و کمال از دستورات الهی. وقتی زندگی بر پایه سعادت باشد مسلماً نتیجه اش هم سعادت است. نتیجه می‌شود شهادت. چه مرگی بـهتر از شهادت ؟! باید کوشید، باید علم را به عمل تبدیل کرد. علمِ بنـدگی فقط در آستان اهل بیت ـ علهم السلام ـ پیدا می‌شود. عبودیت حقیقی و راه صحیح زندگی فقط در سیره ائمه دیده می‌شود.