او را
علی می‌خواندنــد. همچون جدش علی ـ علیه
السلام ـ هدایتـگر و راهبـــرست به رستگاری
ابدی. نور وجــودش غیر قابل توصیف. گفتارش روشنــی بخش سرنوشت انسان. کنیـه اش
هادی هست. او که یک دوره‌ی مفصل امام شناسـی را در جامعه‌ی کبیره‌اش به یادگار
گذاشته. او که "طالبییــن و عباسییــن و آل جعفــر بی اختیـار مشغول احترامش
شدند؛ حال آنکه گفته بودند به خـدا سوگنـد برای او پیاده نخواهیــم شد."منتـهی الآمال ـ باب 12 ـ فصل 1 "
به سهل بن یعقوب بن اسحاق فرمود: ای سهل، شیعیان ما بواسطه ولایت و ارتباطی که با ما دارند در حصاری محکم و دری استوار هستند که اگر در دلِ دریاهای ژرف و بیابانهای دور و دراز میان درندگان و گرگها و دشمنان جن و بشر بروند بواسطه ولایت ما در امان هستند بر خدا توکل کن، ولایت خود را نسبت به ائمه‌ی طاهرین پاک و خالص گردان. مناقب آل ابیطالب ج 4 ص 402
آری؛ آنچه حقیقتاً ما را در دشـواری‌ها دستگِِری می‌کند ولایت آل الله ـ علیهم صلوات الله ـ هست و بس.
مطلب شما در سرویس وبلاگ پایگاه خبری تحلیلی صراط منتشر گردید.
لینک مطلب شما در صراط:
http://www.seratnews.ir/fa/weblog
با تشکر
با اضافه نمودن لینک صراط به لیست دوستان خود ما را یاری فرمایید.
موید باشید.