ادب ، نــوری از انــوار کربــلا
مردِگان را دیده اید ؟! پس از رخت برکندن از این دیار ـ سرای دنیا ـ مال و اموالی را بر جای می گذارند و بعضی ورّاث مادی نگر این مال و منال را بهترین بازمانده از میت می پندارند. غافل از کلام مولای کونین حضرت علی ـ علیه السلام ـ که می فرمایند : ( لا میراثَ کالأدب / میراثی چون ادب نیست ).
ادب یعنی چه ؟ بنابر آنچه از کلام بزرگان بدست آمده متخلق شدن به اخلاق انسانی را ادب گویند.البته انسانی که مورد تأیید اسلام باشد. به تعبیر دیگر اخلاقِ انسانِ اسلامی را ادب گویند.
یاد دارم زمانی مکرراً جمله ی پر محتوای ادب آداب دارد را رونویسی می کردیم تا خط نوشتاری ما خوش حالت شود. اکنون با نظاره به مفهوم آن درمی یابم که برای خوش حالت شدن خط زندگی نیز، بکارگیری این جمله در اعمال روزانه ضرورری است. چرا که ادب موجب رَفعتِ (بلندی) مقام و منزلت می شود.
آری؛ حرف از ارتقای مرتبه ی انسانی است. از جمله کسانی که ادب او موجب عاقبت به خیری و تغییر مسیر زندگی دنیوی و اخروی او گردید حضرت حر بن یزید ریاحی ـ علیه الرحمة ـ می باشد. او که دل کودکان و بانوان کربلا را آزُرده بود با احترام و عرض ادب حقیقی به ساحت قدسی بانو مخدره حضرت فاطمه زهرا ـ سلام الله علیها ـ جرقه های نجات خویش را روشن کرد. علاوه بر این با فراهم کردن شرایطی خاص خود را مشمول عنایت حضرت اباعبدالله الحسیــن ـ علیه السلام ـ گرداند و آن عنایت نگاهِ کریمانه ی حضرت امام حسیـن ـ علیه السلام ـ بود که موجب رِقّت قلبِ حر ـ علیه الرحمة ـ گردید. آنگاه حر ـ علیه الرحمة ـ که ولایت امام حسین ـ علیه السلام ـ را بعد از نگاه مطعوفانه حضرت پذیرفته بود فانوسِ ولایت ایشان را در دست گرفت و خاضعانه به محضر مولایمان آمد و از کرده‌ی خویش عذر خواهی نمود. حسیــن ـ علیه السلام ـ که فرزند دختر رحمة للعالمیـن است با روی باز از او استقبال کرد تا حتی فکرِ خجالت هم به ذهن حر ـ علیه الرحمة ـ خـطور نکند.
عجیب نیست که چنین عملی از امام حسیــن ـ علیه السلام ـ دیده شود. چرا که به فرموده ی امام هادی ـ علیه السلام ـ اهل بیــت ـ علیهم السلام ـ اصول و اساس کرم هستند.(زیارت جامعه کبیره)
سوال اینجاست که انسان با چه شرایطی می تواند خود را شامل عنایات بی پایان حضرات آل الله ـ علیهم السلام ـ کند؟ لازمه ی اصلی عاقبت به خیری پذیرش ولایت الهی گونه ی ایشان به صورت حقیقی است. سپس می‌بایست حرف دهان را به حرف دل تبدیل کرد. آنچه که از خوبی ها زمزمه ی زبان ماست باید در عمل نیــز ثابت شود.
اگر حر ـ علیه الرحمة ـ به امام حسیـن ـ علیه السلام ـ عرض کرد: به احترام مادر بزرگوارتان در برابر شما سکوت می کنم در عمل نیز پایبند به گفته ی خویش بود. او اولین شخصی بود که در روز عاشـورا از لشکر عمر بن سعد ملعون به لشکر امام حسیـن ـ علیه السلام ـ پیوست.(علاوه بر حر ـ علیه الرحمة ـ چند تن دیگر نیز به لشکر امام حسیــن ـ علیه السلام ـ پیوستـند). آری؛ او ادب ورزید و لیاقت یاوری حسیــن ـ علیه السلام ـ را کسب کـرد.
حافظا علـم و ادب ورز که در مـجلس شاه
هر که را نیست ادب لایق صحبت نیست
امید که ما نیـز همچون حر ـ علیه الرحمة ـ چراغ هدایت عالم یعنی حضرت اباعبدالله الحسیــن ـ علیه السلام ـ را در قلب خویش جای داده تا از بهترین یاری کنندگان ایشان محسوب شویم. باید دانسته شود که یاوری حسیـن ـ علیه السلام ـ جز با زنده نگهداشتن شعارها و اهداف قیــام ایشان میسّر نمی شود.
أللهم ارزقنـــا شفاعة الحسیـــن یوم الورود
