شورِ شیرین

همین که سلام و احوالپرسی‌اش تمام شد امام به او گفت: مرحبا به تو که از دوستانِ حقیقیِ ما هستی. با اینکه از نزدیکانِ حضرت به حساب می‌آمد و از ایمان راسخی برخوردار بود بازهم تصمیـم گرفت اعتقادش را برای مولایش بازگو کند تا به حقانیتِ راهی که انتخاب کرده بیشتـر پی ببـرد و ثابت قدم‌تر باشد.

به امام هادی ـ علیه السلام ـ عرض کرد: «ای پسر رسول خدا! می‌خواهم دین و اعتقادِ خود را به شما عرضه کنم تا اگر صحیـح است آن را ادامه دهم و با رستـگاری لقای خدا را درک کنم».

عبدالعظیـم حسنی گفت: «اعتقاد دارم که خدا یکی‌ست و مانندی ندارد؛ آفریننده‌ی اجسام و نقش‌ها است. پروردگارِ همه چیز، مالک و تثبیت کننده‌ی آنها است. محمد بنده، فرستاده و آخرین پیامبران او است که بعد از او تا روز قیامت پیامبری نیست؛ شریعت و احکامش خاتم شریعت‌ها و احکام است به گونه‌ای که تا روز قیامت شریعتِ دیـگری غیر از آن نیست».¹

أبالقاسم بعد از اقرار به توحید و نبوت اعتقادش را در مورد امامت بازگو کرد؛ گفت: «کارگزار و رهبرِ امت بعد از پیامبر حضرت علی‌بن‌ابی‌طالب ـ علیه السلام ـ است». بعد از آنکه سلسله‌ی ائـمه را از روی ایمان و اعتقاد نام برد و به امام هادی ـ علیه السلام ـ رسید؛ امام به او گفت: «بعد از من فرزندم حسن، و بعد از او جانشین و فرزندش امام هستند. سبطِ من از نظرها پنهان می‌شود که حتی به خاطر شرایط زمان بردنِ نامش جایز نیست. بعد از آنکه جور و ظلم سراسر زمین را فراگرفته، با قیامِ خود عدل الهی را در گستره‌ی زمین پـُر می‌کند».

عبدالعظیم حسنی به فرموده‌های امام هادی ـ علیه السلام ـ اقرار کرد و در ادامه گفت: «شهات می‌دهم هرکس با آل الله ـ علیهم السلام ـ دوست باشد، با خدا دوست است و هر کس با آنها دشمن باشد دشمنِ خدا است. فرمانبـری از آنها اطاعت از خدا بوده و سرپیچی از دستوراتشان معصیتِ خدا است».² او همچنین شهادت داد که معراج، سوال در قبر و بهشت و جهنم حقیقت دارد. در حالی که ایمانِ راسخ داشت، به زنده شدنِ مردگان بعد از مرگ، صراط، میزان و قیامت که در آینده رخ می‌دهد بار دیگر اقرار کرد.

عبدالعظیم حسنی شهادت داد که بعد از ولایت که اساسی‌ترین بنیانِ دین است نماز، روزه، حج، جهاد و امر به معروف و نهی از منکر از فریضه‌های تعیین شده از سوی خدا است.

امام با لحنی که حاکی از رضایت نسبت به اعتقادات عبدالعظیم حسنی بود فرمود: «ای ابالقاسم! به خدا قسم این همان دینِ خدا است که آن را برای بندگانش پسندیده و به آن راضی است؛ به اعتقادت پایدار باش».³

مناسبت نوشت:

به نتیجه رسیدن هر عملی مستلزم وجود شرایط مطلوب است. انقلاب اسلامی با وجود هجمه‌های شیطانی دشمنان مختلف از شرایط مطلوب برای تبلیغ معارف الهی و ولائـی به شمار می‌رود. اگرچه یک روز از سال را روز "جمهوری اسلامی" نامگذاری می‌کنند اما در حقیقت همه‌ی روزهای سال، روز مردم سالاری دینی و جمهوری اسلامی به حساب می‌آید. علت پیشرفت نظام انقلاب اسلامی پیروی از حقایق قرآن کریم و معارف اهل بیت ـ علیهم السلام ـ بوده است.